اولین سینما و نمایش به صورت حرفه ای در ارومیه
نخستین دستگاه سینماتوگراف، در سال ۱۲۷۹ ه.ش توسط مظفرالدین شاه به ایران وارد شد. این دستگاه را ۵ سال قبل از این تاریخ، برادران لومیر اختراع کرده بودند. با گسترش این کار فرهنگی در ایران، اولین سینمای ارومیه در سال 1307 ه.ش موسوم به “سینما ایران” شروع به فعالیت نمود.
این سینما در دوران رضا شاه دایر شد. هلال احمر نهادی بود که پایه های این بنا را در خیابان امام پی ریزی کرد.
در محله نوگئچر کوچه “توپراق قازان”، کوچه شهریار پنجراه کنونی، عباس عمو و اباذر نامی در زیر زمین خانه ای سینمایی را راه اندازی نمودند که اِکران فیلم در آن با دستگاه نمایش دستی و به صورت صامت دایر شد.
اولین سینمای ارومیه به شیر خورشید معروف بود که بعداً سینما تربیت نام گرفت.
شایان ذکر است: آلمانی ها این سینمای تابستانی را راه اندازی کرده بودند. بعدها در کنار این سینما، سینمایی سرپوشیده ساخته شد. سینماهای ایران، نیاگارا، کریستال، تخت جمشید و نانسی، از اولین سینماهای ارومیه به شمار می آیند.
دستگاه های نمایش فیلم در گذشته به صورت آپارات (ذغال گرافیتی) بودند که آپاراتچی (مسئول نمایش فیلم) باید مدام فاصله آن را کنترل می کرد و جنس فیلم ها دوام کنونی را نداشت.
آپاراتها طی سالهای ۱۹۵۸ میلادی و قبل از آن ساخته شدند.
فیلم های قدیمی در قالب پرده هایی شماره گذاری شده به سینما انتقال می یافتند و مسئول نمایش فیلم با دستگاه “اسپلامیر” یا “فیلم چسبان”، فیلم را به نمایش می گذاشت.
هر چندسینماهای اولیه پررونق تر از سینماهای فعلی بودند و تنوع فیلم و جذابیت آن ها به خاطر رقابت موجود میان صاحبان سینما بیشتر بود، اما سینماهای کنونی نیز با افزودن بر کمیت و کیفیت فیلم هایشان در پی آن اند تا مکانی مفرح را برای بازدید کنندگان مهیا سازند.
میان سینما و گردشگری پیوندی دوسویه وجود دارد. از یک سو سینما می تواند ابزاری مهم در معرفی اماکن و چشم اندازهای گردشگری تلقی شود، از سوی دیگر جاذبه های گردشگری، مکان هایی زیبا و جذاب برای اِکران فیلم های سینمایی اند. فیلم های مستند و فیلم های سینمایی، شگردی کارساز و در عین حال کم هزینه برای تبلیغ گردشگری و جذب تور یست محسوب می گردند.
