نگاهی به تاریخچه کلیسای ننه مریم ارومیه
کلیسای ننه مریم در زمان آشوریان، نیایشگاه زرتشتیان بوده و حکم آتشکده را داشته اما پس از ورود مسیحیت به ایران تغییر کاربری داده و به کلیسا تبدیل شده است. این کلیسای ساده در میان قدیمی ترین کلیساهای جهان قرار گرفته و بعد از “کلیسای بیت‌لحم” دومین جایگاه را از آنِ خود گردانیده است.
نام‌های دیگر کلیسای ننه مریم
دیرینگی این کلیسا باعث ثبت اسامی مختلفی برای آن گردیده است. “کلیسای شرق آشوری”، “کلیسای مارت مریم”، و “کلیسای حضرت مریم” از نام های دیگر این کلیسا می باشد اما کلیسای ننه مریم از بقیه مشهورتر است.
این کلیسا از دو بخش کلی تشکیل شده است؛ بخش اول آن مشتمل بر ورودی، محراب، اتاق‌های پیرامون و سال نیایش است. در بخش دوم هم اتاقک‌های پشت محراب و سالن قرار گرفته‌اند.
ورودی کلیسا
دالان ورودی کلیسا دو بخش راست و چپ را در بر می گیرد. این دهلیز جایگاه دفن روحانیون مسیحی در زمان‌های گذشته بود.
از ویژگی های منحصر به فرد این کلیسا نبودِ نیمکت برای نشستن و نیایش، و عدمِ نگاره های پارسایان مسیحی در آن است.
محراب عبادت
سمت راست محراب دالان کوتاه و تنگی تعبیه شده است و روی دیوار سمت راست یک اجاق دیواری قرار دارد. پیرامون این اجاق حوض کوچک سنگی وجود دارد که کودکان را در آن غسل تعمید می دهند.
معماری دوره اشکانیان و ساسانیان در طراحی این بنا به چشم می خورد، زیرا در آن به قرینه‌سازی توجهی ویژه شده است.
آشوریان اعتقاد چندانی به آذین بندی کلیسا نداشتند، لذا از تزئینات چشم نواز در آن خبری نیست.
هنگام ورود به این کلیسا با سقفی کوتاه و درهای کوچک روبرو خواهید شد.
کلیسای ننه مریم بنایی ساخته شده از سنگ و ملات است؛ در دیوارهای آن سنگ‌های نامنظمی خودنمایی می کند که حاکی از هنر دست استادهای ماهر است.
نکته:
این کلیسا دو بخش دارد که فقط قسمت قدیمی آن قابل بازدید است و
دیدار از آن برای گردشگران خارجی و داخلی رایگان است.
مسیر دستیابی به کلیسا
ارومیه، خیابان امام، خیابان خیام جنوبی، پشت کلیسای آنجلیک
