آذرگُشَسپ (که گاهی آذرگُشَسپ و آذرشسپ هم نوشته می‌شود) یکی از مهم‌ترین آتشکده‌های ایران باستان بوده که در استان آذربایجان غربی واقع شده است. این آتشکده در دوره ساسانیان به عنوان اصلی‌ترین مرکز دینی و مذهبی کشور شناخته می‌شد و بیشتر برای طبقه جنگیان و سپاهیان و شاهان اختصاص داشت.
آتشکده آذرگُشَسپ که امروزه به اشتباه به نام تخت سلیمان شناخته می‌شود، در نزدیکی شهرستان تَکاب و بخش تخت سلیمان قرار دارد و حدود ۴۵ کیلومتر از شمال شرقی این شهر فاصله دارد. به منظور جلوگیری از تخریب این بنا در جریان حمله اعراب به ایران، داستان‌هایی مرتبط با سلیمان پیامبر به آن افزوده شد تا از تقدس بیشتری برخوردار شود و از تخریب در امان بماند.
این آتشکده در دوران پیش از ورود اسلام به ایران به عنوان بزرگ‌ترین مرکز آموزشی، مذهبی، اجتماعی و پرستشگاه شناخته می‌شد. اما در سال ۶۲۴ میلادی در حمله هراکلیوس، امپراتور روم، به ایران تخریب شد. پس از آن، آباقاخان، برادرزاده هلاکوخان که به دین اسلام گرویده بود، بر روی ویرانه‌های آتشکده مسجدی ساخت که آن نیز بعدها ویران شد. تنها کاشی‌هایی با نقوش و خط برجسته از این مسجد به جا مانده که امروزه در موزه رضا عباسی نگهداری می‌شوند.
این بنا به سبک معماری ساسانی ساخته شده بود و در ایران باستان سه آتشکده بزرگ وجود داشت که هر کدام با یک طبقه اجتماعی ایران مرتبط بودند:
آتش اَسورنان (موبدان)، آتشکده آذر فَرنَبَغ
آتش واستریوشان (کشاورزان)، آتشکده آذر بُرزین‌مهر
آتش ارتشتاران (شاهان و وزیران)، آتشکده آذرگُشَسپ
آذرگُشَسپ نمادی از تاریخ پر فراز و نشیب ایران باستان و نشان‌دهنده اهمیت آتشکده‌ها در فرهنگ و زندگی اجتماعی آن دوران است.
در ادامه با تصاویر 360 درجه و تور مجازی همراه ما باشید .