گردشگری روز به روز در حال گسترش است به گونه ای که نوآوری های مختلفی را در آن می توان دید. گردشگری ادبی از انواعی است که به تازگی رونق یافته است. تاریخ و فرهنگ غنی ایران پتانسیل لازم جهت شکل‌‌گیری و گسترش گردشگری ادبی را داراست.
“توریسم” صنعتی است که بر مبنای مکان پی ریزی شده است. بازدید از مکان‌های جغرافیایی، اصلی شناخته شده در زمینه گردشگری است. هر مکانی بنا به دلیلی خاص برای گردشگری جذاب است. مکان‌هایی وجود دارند که گوشه ای از فرهنگ و ادبیات یک کشور را به دوش کشیده ، و از نظر ادبی برای گردشگران جذاب هستند. ادبیات در ایران از دیرزمان مطرح بوده و هزاران سال از پیدایش آن می گذرد. شاعران، نویسندگان و ادیبان بی شماری از این سرزمین سر بر آورده اند که زادگاه و مقبره‌هایشان میعادگاهی برای دوست داران ادبیات و گردشگری شده است.
گردشگری ادبی بخشی از توریسم فرهنگی است که انگیزه اساسی گردشگرانش را بازدید از مکان‌ها و آثارِ زندگی و کار شاعران، نویسندگان، و … تشکیل می دهد. از جاذبه های مناسب گردشگری می توان به مکان های معروفی اشاره نمود که در آثار ادبی مشهور نام‌شان ذکر شده است. گردشگری ادبی هرچند زیر مجموعه ای از گردشگری فرهنگی است، اما رویکردی خاص و ویژه محسوب می‌شود که علاوه بر رقم زدن ساعاتی مفرح برای گردشگران، موجب افزایش دانش و اطلاعات آن ها نیز می گردد و تلفیقی از تفریح و تعلیم می باشد.
گردشگران ادبی، اغلب از خوانندگان و علاقه‌مندان آثار شاعران و نویسندگان بزرگ و مشهورند که محل زندگی، محیط و آثار نویسندگان برجسته ادبی را مقصد سفر خود قرار می دهند. این دسته از گردشگران علاقه‌مندِ دیدار از مکان‌هایی اند که الهام‌بخش شعرها، آثار و نوشته‌های نویسندگان و شعرای محبوبشان می باشد.
