اولین مدارس نوین در ایران در دوره محمدشاه قاجار پی ریزی شد. نخستین مدرسه به سبک جدید را کشیشی آمریکایی به‌نام پرکینز در ارومیه (به سال ۱۲17 ه. ش) بنا نمود که در آن به غیر از دانش‌های جدید، هنرهایی چون قالی‌باقی و آهنگری به کودکان آموزش داده می‌شد.
دکتر “جاستن پرکینز” از ترویج دهندگان فرهنگ در ایران می باشد و در بینِ ایرانیان جایگاه ویژه ای دارد. وی مؤسس اولین مدرسه مدرن در ایران محسوب می گردد.
آموزش در سده‌های ۱۲ و ۱۳ ه. ق در مکتب‌خانه‌ها و مدارس دینی ایران در حدی بود که افراد خواندن و نوشتن و حداکثر احکام دینی را بیاموزند. از میان این افراد، تعداد معدودی به علم‌آموزی در شهرهای بزرگ و مذهبی می‌رفتند.
مدرسه “پرکینز” زمینه ساز افتتاح مدارس دیگری در ایران شد.
