گوی تپه یا گوک تپه یکی از آثار ملی ایران است که در سال ۱۳۴۷ ه.ش به ثبت رسیده است. قدمت این محل تاریخی به دوران پیش از تاریخ ایران باستان می رسد. وجود آثاری چون ابزارهای مسی، خانه‌های گلی و ظروف سفالی در گوی تپه یادآور عصر مفرغ در فلات ایران است.
تمدن گوی تپه
گوی تپه دارای طبقاتی هفت گانه می باشد و مشتمل بر خانه هایی با دیوارهایی از سفال قرمز، خاکستری (بدون نقش)، و سفال زرد (با خطوط ساده هندسی به رنگ قهوه ای تند) است.
در طبقه اول، ظروف سفالین صیقلی قرمز و خاکستری رنگ وجود دارد. روی گوی تپه نیز سنگ هایی تراشیده شده از نقش حیوانات موجود است.
طبقه دوم حاوی سفال های صیقلی بدون نقش سیاه و خاکستری است که متعلق به سال های ۱۲۰۰ الی ۱۵۰۰ قبل از میلاد می باشد.
در طبقه سوم، جمجمه های انسان های اولیه و قطعات سفالی یافت شده است.
طبقه چهارم شامل سفال های صیقلی بدون نقش است.
سفال های طبقه پنجم عموماً خاکستری و صیقلی است. گاهی سفال های سیاه هم در این طبقه به چشم می خورد. سفالی با نقوش برجسته را نیز در این طبقه می توان یافت.
در طبقه ششم، ابزارهای مسی متعلق به هزاره سوم قبل از میلاد تا اوایل هزاره اول قبل از میلاد به وفوردیده می شود. بناهای گلی با پی های سنگی، قطعاتی از سفال های قهوه ای و قرمز با نقش های هندسی مرکب سیاه رنگ، و سفال های دور رنگ منقوش پخته شده در کوره، یادگاری از این دوران است.
مسیر دسترسی به تپه باستانی گوی تپه یا گوگ تپه:
شش کیلومتری جنوب شرقی ارومیه، بخش بکشلوچای، روستای گوی تپه.
