بزرگترین و متنوع‌ترین صنعت دنیا
گردشگری به عنوان صنعتی پویا مطرح است و مواردِ شمولی چون اساس درآمد، اشتغال، توسعۀ بخش خصوصی، و گسترش ساختار زیربنایی دارد. كشورهای در حال توسعه، به پیشرفت صنعت توریسم بیش ترین توجه را دارند. این صنعت باعثِ آسان سازیِ داد و ستدهایِ فرهنگی میان جوامع مختلف است و متدی کارساز برای برقراری برخوردهای رفتاریِ مسالمت‌آمیز به حساب می آید. گردشگری از آن رو اهمیت دارد که ایفا گر نقش‌هایی مهم در زمینۀ اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگی است، زیرا در دنیای كنونی باعثِ پیدایش ثروت، كار، پویایی آفرینی، جابجایی انسان‌ها و ثروت ملت‌ها می باشد. انسان مدرنیته رویکردی متفاوت با گذشتگان داشته و شناخت حقایق تاریخی، بهره‌برداری از عطایایِ طبیعی، گریز از روزمرگی‌های زندگی شهری و … را از اولویت های زندگی خود قرار داده است. از نظرِ وی، توریسم وسیله‌ای منحصر به فرد جهتِ دستیابی به اهداف و از پویاترین صنعت ها در زمینۀ اشتغال‌زایی و تعاملات فرهنگی به شمار می رود. در عصر کنونی، منابع و جاذبه‌های گردشگری، بیشترین سهم را از اقتصاد کشورها به خود اختصاص داده است. میان پیشرفت صنعت گردشگری از یک سو و گسترش اقتصادی كشورها از سوی دیگر، پیوندی معنادار وجود دارد. بهبود روزافزون تكنولوژی به صنعتی‌شدن زندگی در عصر حاضر منجر شده و شرایطی را فراهم آورده است تا انسان امروزی بتواند از محیط خشك و بی‌روحِ توأم با سروصدای شهرها فاصله گرفته و چند روزی را در آرامش به سر برد.
مسافرت و گردشگری با در نظر گرفتن مکانیسم هایش، تجربه‌ای بسیار مطلوب است. برنامه های سیاحتی تا سندهای برخطِ آژانس های هواپیمایی، رزروِ هتل ها، و … با کمک تکنولوژی به آسانی صورت می گیرد. فناوری های به روزِ دنیا سبب گردیده است تا گردشگران از هر نقطۀ دنیا، به هرآنچه می‌خواهند بپیوندند. همین امر اقتصاد گردشگری و حلقه های مرتبط با آن را تکان داده است.
هتل‌ها از مهمترین مکان ها جهت سکونت توریست ها می باشند و پربازده ترین نوع خدمات را در میان صنایع مربوط به گردشگری دارا هستند.
خدمات هواپیمایی نیز که مشتمل بر پروازهای برنامه‌ریزی شده و چارتری می باشد، بخش زیادی از اقتصاد گردشگری را به خود متعلق ساخته است. این در حالی است که دسترسی به وسیلۀ نقلیه برای بسیاری از گردشگران، امری حیاتی می باشد و در تجربۀ توریستی آنها نقشی برجسته را ایفا می نماید.
اقتصاد گردشگری ایران
منحنیِ رشد تولید ناخالص داخلی نمایانگر آن است که قلمرو سفر و گردشگری، در تقسیم بندی مشاغل مختلف، بعد از بخش‌های ارتباطات و اطلاعات، و خدمات مالی قرار گرفته است.
شایان ذکر است: ایران در رشد گردشگری جهانی، جزو برترین ها است و رشدی چشمگیر دارد.
قلب تپندۀ اقتصاد جهان
یکی از مهم ترین مباحثِ اقتصاد و امنیت جهانی گردشگری می باشد. چندین سال است که این صنعت در اقتصاد دنیا پررنگ تر از سایر بخش‌ها ظاهر می شود؛خدمات گردشگری، آثار اقتصادی بسیار زیادی دارد. میلیون‌ها نفر در این عرصه، به کار مشغول اند و بسیاری از کشورها، اقتصادی وابسته به گردشگری دارند. درصدِ چشمگیری از تولید ناخالص داخلی جهان منوط به صنعت گردشگری می باشد و شمارِ زیادی از شاغلان دنیا نیز مشاغلی را برگزیده اند که به نوعی با این صنعت مرتبط اند.
مزایای اقتصادی گردشگری
گردشگری در بیشتر دوره ها، بازاری پول‌ساز بوده و روندی رو به رشد را طی نموده است لذا سرشار از منافع بوده و برای کشورها سودآورند. از زوایای مختلفی می‌توان به این قضیه پرداخت.
منافع اقتصادی گردشگری برای کشورها:
1. بزرگترین برتریِ اقتصادیِ گردشگری، کار آفرینیِ آن است. آنچه مسلم است؛ بخش‌های متنوع مرتبط با صنعت توریسم، منابع انسانی زیادی را به کار می گیرند.
2. گردشگری همچون بسیاری از فعالیت‌های اقتصادی نوعی دادوستد است که بر عرضه وتقاضا بنا شده است. رونق و شکوفایی آن، کسب و کارهای مرتبط از خرد و کلان را به پویایی وامی‌دارد و استمرارِ این امر، دومینووار به سایر واحدهای اقتصادی رخنه می کند.
3. گردشگری توازن را میان مناطق برقرار می کند و توسعه ای پایدار و همه‌جانبه را در مناطق دارای پتانسیل رشد، به ارمغان می آورد. از این منظر، گردشگری در پیشرفت مناطق گوناگون، بهره ای وافر دارد.
4. گردشگری در میان تمام فعالیت‌های اقتصادی، از پرسودترین ها بوده و در فرایند تولید، بیش ترین ارزش افزوده ها را به خود اختصاص داده است. شتابِ اشتغال در این قسمت، بیش از دو برابر سایر بخش‌ها می باشد و اشتغال‌زایی آن نیز بیشتر است.